Κειμενο παρουσιασης
Αυτό το σύνθημα δεσπόζει τον τελευταίο καιρό σε διάφορα σημεία πέριξ και εντός του πάρκου Ασυρμάτου. Με αυτόν τον τρόπο ο ανήσυχος νεαρόκοσμος της περιοχής επιλέγει να εκδηλώσει την αγάπη του για τη γειτονιά, τη διάθεση του να αγωνιστεί ως μονάδα στα πλαίσια ενός ευρύτερου συνόλου, την πίστη του στη δύναμη αυτού του αποτελούμενου από δυναμικά υποκείμενα συνόλου, την εναντίωση του σε μια εξουσιαστική κοινωνία συγκεντρωτισμού, παραίτησης και αλληλοσπαραχτηκής εξατομίκευσης. Πρόκειται για ένα σύνθημα που εκτός απ’ το «Ένας για όλους και όλοι για έναν», μας φέρνει στο νου και το «Από τον καθένα σύμφωνα με τις δυνατότητές του, στον καθένα σύμφωνα με τις ανάγκες του».
Οι λέξεις “γείτονας” και “γειτονιά” αντιπροσωπεύουν ένα πολύ μεγάλο εύρος ατόμων,σχέσεων και συμπεριφορών. Μέρος της γειτονιάς είναι κάποιος που φεύγει από αυτήν κάθε πρωί και επιστρέφει αργά το βράδυ. Μέρος της γειτονιάς είναι και κάποιος που δουλεύει, αθλείται, διασκεδάζει, επικοινωνεί και δραστηριοποιείται πολιτικά σε αυτήν. Μεταξύ αυτών των “γειτόνων”, και της πραγματικής σχέσης-εμπλοκής που έχουν με τη γειτονιά τους, υπάρχει προφανώς ένα τεράστιο χάσμα. Η καθημερινότητα λοιπόν του καθενός και οι προσωπικές του επιλογές είναι τα βασικά στοιχεία που καθορίζουν την ουσία αυτών των λέξεων.
Συνεχίζοντας την ανάλυση του συνθήματος μπορούμε να φανταστούμε κάποιους να αναρωτιούνται: «Και τι μπορεί να προσφέρει ο κάθε τυχαίος στη γειτονιά;». Για να απαντήσουμε σ’ αυτό δεν χρειάζεται να πάμε μακριά, το ίδιο το πάρκο του Ασυρμάτου και η ιστορία του απαντούν με τον πιο χειροπιαστό τρόπο. Δεν πρόκειται βέβαια για κάτι τυχαίο και μεμονωμένο. Είναι πάμπολλες οι ιστορίες αγώνα που διαμορφώνουν την Μπραχαμιώτικη πραγματικότητα απ’ το ξεκίνημα του 21ου αιώνα μέχρι και σήμερα. Διάσωση και ανάδειξη του ρέματος της Πικροδάφνης, διοργάνωση ανεξάρτητων πολυθεματικών εκδηλώσεων-φεστιβάλ, υπεράσπιση του ελεύθερου χαρακτήρα των δημόσιων χώρων ενάντια στην καταστολή (αστυνομικές παρενοχλήσεις, κάμερες παρακολούθησης) και τα επιχειρηματικά συμφέροντα, κινήσεις ενημέρωσης και οργάνωσης για κεντρικά πολιτικά ζητήματα (κατάληψη δημαρχείου Δεκέμβρης ’08, συνελεύσεις κατοίκων στο αντιμνημονιακό μέτωπο άρνησης πληρωμών, πλ. Συντάγματος ’10, επανασυνδέσεις ρευμάτων), αντιφασισμός κ.α.
Είναι ξεκάθαρο λοιπόν πως η τοπική ιστορία αυτών που ανιδιοτελώς αγωνίζονται και προσφέρουν είναι μακρά και κουβαλά εμπειρίες σημαντικές. Aναρχικοί-ες, κομμουνιστές-στριες και ανένταχτοι-ες έχουμε βρεθεί στο επίκεντρο όλων των παραπάνω γεγονότων κι έτσι βρισκόμαστε και σήμερα στη θέση που μας αναλογεί. Μαζί με τον αγωνιζόμενο λαό, απέναντι στην εξουσία και τα λογιών λογιών δεκανίκια της.
Οι ιδεολογίες μας και η ιστορία των αγωνιστών μας συναντιέται με τα σημερινά ζητήματα με έναν τρόπο που μας δικαιώνει και δείχνει τον δρόμο του πραγματικού αγώνα. Οι αρχές μας και ο τρόπος οργάνωσης μας στέκονται απέναντι σε όλα τα πολιτικά συστήματα της ιδιοτέλειας, της πολιτικής καριέρας, των αντίστοιχων κομματικών επιτελείων και των ιεραρχικών δομών. Προτάσσουμε την ελεύθερη και ισότιμη συμμετοχή όλων στις αποφάσεις, την αυτονομία των ανεξάρτητων κοινοτήτων (τον πραγματικό σεβασμό δηλαδή της κάθε γειτονιάς και την ανάδειξη των ιδιαιτεροτήτων της προς όφελος ενός ευρύτερου πολύχρωμου συνόλου), την ομοσπονδιοποίηση των αυτόνομων κοινοτήτων και την μεταξύ τους συνεργασία.
Σε αυτή την ιστορική χρονική περίοδο κατά την οποία η κρατική ασυδοσία και η καπιταλιστική βαρβαρότητα εντείνονται, βρισκόμαστε μπροστά σε νέες προκλήσεις σε τοπικό και υπερτοπικό επίπεδο. Για να απαντήσουμε σε αυτές τις προκλήσεις ο δρόμος της αναρχικής δράσης και του ελευθεριακού κομμουνισμού είναι για εμάς ο πιο δίκαιος, τολμηρός, ρεαλιστικός και ολοκληρωμένος. Ένας δρόμος που δεν υπόσχεται εύκολες-έτοιμες και τελεσίδικες λύσεις, ένας δρόμος που αφήνει πίσω του τόσο την απραξία όσο και την καμουφλαρισμένη διαιώνιση της εκμετάλλευσης.
Για να αποφύγουμε τις εντέχνως τοποθετημένες συστημικές μπανανόφλουδες, και να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας μια ώρα αρχύτερα, θα πρέπει να απορρίψουμε την καταστροφική λογική της ανάθεσης. Θα πρέπει να οργανωθούμε από τα κάτω. Θα πρέπει να παλέψουμε μέσα από ζωντανές και οριζόντιες διαδικασίες.
Διαλέγουμε πλευρές, και οπλιζόμαστε με το σθένος που αντιστοιχεί στο δίκιο του ατέρμονου αγώνα μας. Για τώρα και για πάντα. Μέχρι την τελική νίκη, μέχρι την ουτοπική ελευθερία.
ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΑΓΩΝΑ ΜΠΡΑΧΑΜΙΟΥ