ΤΑ ΠΛΟΥΤΗ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΙΜΑ ΜΑΣ
Εδώ και 11 χρόνια ζούμε σε μια μόνιμη κρίση, μια κατάσταση εξαίρεσης από την όποια κανονικότητα, είτε λόγο της κρίσης χρέους, είτε λόγο της πανδημίας. Σε κάθε κρίση ακούμε από τους κυβερνώντες, πως αυτή (η κρίση) είναι μια ευκαιρία.. Μια ευκαιρία για να μεταρρυθμίσουμε τα εργατικά δικαιώματα, ώστε να συμβαδίζουν με την εποχή μας και τις απαιτήσεις της αγοράς εργασίας. Έτσι η κυβέρνηση βρήκε την ευκαιρία μέσα σε συνθήκες πανδημίας να νομοθετήσει ό,τι υπό άλλες συνθήκες δεν θα μπορούσε, βρίσκοντας μπροστά της σοβαρές αντιστάσεις από την κοινωνία, τα κινήματα και τους εργαζόμενους.
Το καταστροφικό έργο διάφορων προκατόχων του επιχειρεί να συνεχίσει ο νυν υπουργός του κομματικού σωλήνα που δεν δούλεψε ποτέ στην ζωή του. Κι ενώ στον υπόλοιπο δυτικό κόσμο έχει ανοίξει η συζήτηση για μειώσεις των ωρών και ημερών εργασίας χωρίς μείωση μισθού, οι εδώ νεοφιλελεύθεροι φωστήρες που κυβερνούν συνεχίζουν στο γνωστό μοτίβο περί ελαστικού ωραρίου, ανειδίκευτης εργασίας, κατάργησης 8ωρου, καθώς και μια σειρά από άλλες αποτυχημένες προτάσεις που σε άλλες χώρες αμφισβητούνται ακόμα και από τους ίδιους τους εμπνευστές τους.
Μας είπαν ότι αυτές οι αλλαγές στα εργασιακά γίνονται για το καλό μας και ότι τα “ευέλικτα” ωράρια ίσως εξυπηρετήσουν και κάποιους εργαζόμενους που θέλουν να μαζέψουν τις ελιές στο χωριό τους.. Όσο και αν θέλουν να μας πείσουν με τα σχεδόν γελοία επιχειρήματα τους, η εμπειρία των τελευταίων χρόνων μας δείχνει καθαρά πως το μόνο που τους νοιάζει είναι η αύξηση των κερδών των οικονομικών ελίτ, των πατρώνων δηλαδή της εξουσίας τους. Εμείς αντιθέτως είδαμε μειώσεις μισθών, παροχών και δικαιωμάτων, υποτίμηση των ζώων μας και των συνθηκών εργασίας. Ξέρουμε καλά πως επιχειρούν να επιβάλουν μια μόνιμη συνθήκη, όπου η απειλή της απόλυσης, της φτώχειας ή ακόμα και της ωμής βίας, θα μας καταδικάζει σε έναν ατελείωτο αγώνα επιβίωσης.
Έχει έρθει η ώρα λοιπόν να απαντήσουμε δυναμικά. Οργανωνόμαστε σε συνελεύσεις γειτονιάς και σωματεία βάσης, και όπου δεν υπάρχουν τα δημιουργούμε, ώστε οργανωμένα και συλλογικά να συναντηθούμε στο δρόμο και να ανατρέψουμε την κυβερνητική πολιτική, έξω από λογικές κομματικής και συνδικαλιστικής ανάθεσης. Δεν διεκδικούμε μόνο την διατήρηση του 8ωρου ή το δικαίωμα στις συλλογικές συμβάσεις εργασίας και την πληρωμένη υπερωρία, που άλλωστε αποτελούν και νίκες του εργατικού κινήματος προηγούμενων αιώνων, αλλά διεκδικούμε και απαιτούμε αξιοπρεπής συνθήκες εργασίας στο σήμερα, με αυξήσεις μισθών, λιγότερες ώρες και μέρες εργασίας, με πλήρη κάλυψη υγείας και ό,τι άλλο χρειαζόμαστε για να καλύψουμε τις ανάγκες μας.
Τόσο καιρό μας έλεγαν να βάλουμε πλάτη ως εργαζόμενοι, και μας το επέβαλαν, για το καλό της οικονομίας και της χώρας. Τώρα λοιπόν ήρθε η ώρα να ζητήσουμε τον λογαριασμό, παίρνοντας πίσω το δικαίωμα στην αξιοπρεπή και ποιοτική ζωή είτε πρόκειται για τον χρόνο εργασίας μας είτε πολύ περισσότερο για τον ελεύθερο χρόνο μας.
Μέχρι την τελική νίκη και την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.
ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΑΓΩΝΑ ΜΠΡΑΧΑΜΙΟΥ