ΔΕΛΤΙΟ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑΣ – ΟΚΤΩΒΡΗΣ ‘21

Στις 28/6 ο πρωθυπουργός και η υπουργός παιδείας επισκέφθηκαν απρόοπτα και ετσιθελικά τη γειτονιά μας. Υπό την προστασία ισχυρών αστυνομικών δυνάμεων καταχράστηκαν το εσωτερικό προαύλιο του εμβληματικού “Στρογγυλού” και έστησαν ένα σόου προώθησης των νεοφιλελεύθερων – αντιλαϊκών μεταρρυθμίσεων τους. Τα αντανακλαστικά του κόσμου υπήρξαν άμεσα και η δυναμική συγκέντρωση διαμαρτυρίας που τους υποδέχτηκε έδειξε πως είναι ανεπιθύμητοι τόσο οι ίδιοι όσο και οι πολιτικές τους.

Ακολούθησε ένα καλοκαίρι πυκνό σε γεγονότα τα οποία είναι ενδεικτικά για τον χειμώνα που μας περιμένει και το ζοφερό μέλλον μέσα στον καπιταλισμό. Ανατιμήσεις, ακρίβεια, καταστροφικές πυρκαγιές και μια ξαφνική ενεργειακή κρίση. Η φτώχεια γιγαντώνεται και τα κράτη απαντούν προληπτικά στην επερχόμενη κοινωνική έκρηξη με εκφασισμό θεσμών και νόμων. Το ελληνικό κράτος ακολουθεί το διεθνές παράδειγμα. Στα μέτωπα της πανδημίας, της παιδείας, αλλά ακόμα και στην τεράστια οικολογική καταστροφή μετά τις πυρκαγιές, λειτουργεί σαν ένας καλός μάνατζερ που αβγατίζει και προστατεύει τα κέρδη του κεφαλαίου.

Δάση, χωριά και χιλιάδες άνθρωποι καταστράφηκαν, αλλά οι μεγάλες εταιρείες θα έχουν τις λαμπρές ευκαιρίες τους. Οι αναδασώσεις θα γίνονται από ιδιώτες, οι οποίοι λίγο πιο παραπέρα θα τοποθετούν και ανεμογεννήτριες ή θα φτιάχνουν αντιπλημμυρικά έργα. Για κάθε πυρκαγιά μια εταιρία θα μας δίνει και μια κάρτα για να μας προσφέρει τις υπηρεσίες της. Δηλαδή βάλαμε τον λύκο να φυλάει τα πρόβατα.

Στο μέτωπο της πανδημίας έγινε κάτι μαγικό, αφού αυτή εξαφανίστηκε με την είσοδο του πρώτου τουρίστα στη χώρα. Όταν μιλάμε για τα έσοδα της τουριστικής βιομηχανίας τότε η υγεία των πολιτών μπαίνει σε δεύτερη μοίρα. Άλλωστε για την υγεία υπάρχει σαφές σχέδιο που προβλέπει το καμουφλαρισμένο μπάσιμο των ιδιωτικών κλινικών στο ΕΣΥ. Για κάθε ανεμβολίαστο υγειονομικό ένας ιδιώτης γιατρός θα παίρνει “προσωρινά” τη θέση του. Έτσι αντί για προσλήψεις που θα καλύψουν τις ήδη υπάρχουσες ελλείψεις έχουμε απολύσεις, σε ένα δημόσιο σύστημα υγείας που ουσιαστικά έχει γίνει σύστημα μιας και μόνο νόσου. Για όλα τα υπόλοιπα υπάρχει η ιδιωτική υγεία και η κερδοφορία της..

Με τον ίδιο τρόπο κινήθηκε η κυβέρνηση και με το πιστοποιητικό εμβολιασμού. Αφού απέτυχε να πείσει σχετικά με την αναγκαιότητα του εμβολιασμού τιμώρησε με μια καθαρά εισπρακτική λογική όσους δεν εμβολιάστηκαν, υποχρεώνοντας τους να κάνουν τουλάχιστον δύο rapid test την εβδομάδα σε ιδιωτικά διαγνωστικά εργαστήρια. Η συνολική στάση της κυβέρνησης και οι συνεχείς παλινωδίες της ενίσχυσαν ένα ανομοιογενές αντιεμβολιαστικό ρεύμα. Οι γνωστοί χειρισμοί της πολιτικής ηγεσίας με την “καραμέλα” της ατομικής ευθύνης και με διάφορες τακτικές που ποντάρουν στο διαχωρισμό, τη διάσπαση και τον κοινωνικό αυτοματισμό, έστρωσαν το έδαφος ώστε να βγουν στην επιφάνεια τα πιο σκοταδιστικά κομμάτια της ελληνικής κοινωνίας. Φασίστες – νεοναζί, ψεκασμένοι, συνομωσιολόγοι, χριστιανοταλιμπάν, προνομιακοί συνομιλητές της ακροδεξιάς κυβέρνησης Μητσοτάκη και εν δυνάμει ψηφοφόροι της. Ο λεγόμενος εθνικός κορμός. Είναι αυτοί που γαλουχήθηκαν στα εθνικιστικά συλλαλητήρια, αυτοί πού ζητάνε ξερονήσια για όλους τους άλλους αλλά φοβούνται για την δική τους “ελευθερία” και μαζεύονται στις εκκλησίες όπου το Ελληνικό κράτος δεν τολμά ούτε εν μέσω πανδημίας να τους αγγίξει. Έτσι εξηγείται και η υπουργοποίηση των ομοίων τους τόσο από την αρχή της διακυβέρνησης όσο και στον πρόσφατο ανασχηματισμό. Η επιθετική – αντικοινωνική πολιτική της ΝΔ βούλιαξε την εικόνα της κι έτσι επιλέγει να κλείσει το μάτι στο συγκεκριμένο ακροατήριο. Έτσι έβαλε όλο το φασιστικό λα.ο.σ. στην σύνθεση της κυβέρνησης, ώστε αυτή να έχει σαφές ακροδεξιό στίγμα, και ταυτόχρονα έδωσε μερικά δις ευρώ για εξοπλισμούς. Αφού λύσαμε όλα τα προβλήματα ισοπεδώνοντας υγεία, παιδεία, κοινωνικές παροχές, μπορούμε να δώσουμε και 10 δις για όπλα..

Ποντάροντας στην αδυναμία κοινωνικών αντιδράσεων εξαιτίας του εγκλεισμού, η κυβέρνηση βρήκε την ευκαιρία να ψηφίσει μια σειρά από αντιδραστικά νομοσχέδια με στόχο την υποδούλωση και την εξαθλίωση των φτωχών και μεσαίων στρωμάτων. Όσον αφορά στο πεδίο των κοινωνικών αγαθών, και με την δικαιολογία της λεγόμενης ενεργειακής κρίσης, η κυβέρνηση έδωσε τα ρέστα της. Πρώτα διπλασίασε την τιμή του ρεύματος και ύστερα προχώρησε σε αύξηση μετοχικού κεφαλαίου χωρίς όμως το δημόσιο να έχει δικαίωμα συμμετοχής. Έτσι με δύο απλές κινήσεις ιδιωτικοποίησε την ΔΕΗ. Μετά ενημέρωσε τους πολίτες πως δεν πρέπει να φοβούνται την αύξηση του ρεύματος γιατί το κράτος θα καλύψει ένα ποσοστό αυτής της αύξησης. Δηλαδή το κράτος με τα χρήματα μας θα πληρώσει τη διαφορά στους ιδιώτες παρόχους ηλεκτρικού ρεύματος.

Σχετικά με το φλέγον ζήτημα της παιδείας, το κεκτημένο δικαίωμα στη μόρφωση μεταρρυθμίζεται. Μέσα στην πανδημία το κράτος κράτησε τα πανεπιστήμια κλειστά περισσότερο από κάθε άλλο εκπαιδευτικό ίδρυμα. Αφού υποβάθμισε μέσω της τηλεκπαίδευσης την παρεχόμενη εκπαίδευση, προχώρησε σε νομολογία για την ελάχιστη βάση εισαγωγής στις σχολές. Δημιούργησε κατ’ αυτόν τον τρόπο μια πελατεία δεκάδων χιλιάδων φοιτητών για τα ιδιωτικά εκπαιδευτήρια και πανεπιστήμια. Με λίγα λόγια αν δεν έχεις λεφτά δεν σπουδάζεις. Τα σχολεία κατηγοριοποιούνται σε “ελίτ” και “παρακατιανά”, ενώ εδραιώνεται ο ταξικός διαχωρισμός μεταξύ των μαθητών. “Καλός” δάσκαλος θα είναι αυτός που κυνηγά χορηγούς και προωθεί την εμπορευματοποίηση. Αυτό εννοούν όταν μιλάνε για «αναβάθμιση και στήριξη της εκπαίδευσης». Απέναντι σε αυτό μάχονται οι εκπαιδευτικοί και οι απεργίες τους κηρύσσονται παράνομες.

Στα πλαίσια ενός συστήματος που θυσιάζει τον άνθρωπο στο όνομα του κέρδους, αυτές οι πολιτικές αποτελούν συνέχεια των μνημονιακών εφαρμογών με όλες τις ευθύνες που βαραίνουν και την κυβέρνηση του Σύριζα. Πρόσφατο παράδειγμα το νέο αντεργατικό νομοσχέδιο. Ο συ.ριζ.α με την Αχτσιόγλου άνοιξαν τον δρόμο και η ν.δ. με τον ανεπάγγελτο Χατζιδάκη ολοκλήρωσαν το έργο.

Παρόλο που τα πράγματα δείχνουν εξαιρετικά δύσκολα μια είδηση μέσα στον Σεπτέμβρη μας θύμισε πως κερδίζονται οι αγώνες. Η εταιρεία e-Food, σε μια χρονιά τεράστιας κερδοφορίας γι’ αυτή, διαμήνυσε στους εργαζομένους της πως πρέπει να γίνουν freelancers. Αυτός ο φιλελεύθερος νεωτερισμός που σφραγίστηκε με το πρόσφατο εργατικό νομοσχέδιο σημαίνει με απλά λόγια ότι η εταιρεία δεν θα πληρώνει υπερωρίες, ασφαλιστικές εισφορές, δώρο Πάσχα – Χριστουγέννων κ.α. Αμέσως οι εργαζόμενοι αντέδρασαν και μέσω του πρωτοβάθμιου σωματείου βάσης κήρυξαν στάση εργασίας, κατέβηκαν σε μαζική μοτοπορεία την ίδια μέρα, προχώρησαν σε γενική απεργία όλων των διανομέων μετά από δύο μέρες και σε νέα μοτοπορεία. Ταυτόχρονα ένα μαζικό και αυθόρμητο κίνημα αλληλεγγύης στήριξε τους απεργούς και έδειξε την προφανή δυσφορία του απέναντι στην e-Food. Η εταιρεία βλέποντας την δημοφιλία της να καταρρέει και τους εργάτες ενωμένους και οργανωμένους έκανε στροφή 180 μοιρών. Όχι μόνο δεν έγιναν οι εργάτες “συνεργάτες” αλλά από τρίμηνες συμβάσεις εργασίας οι εργαζόμενοι κέρδισαν συμβάσεις αορίστου χρόνου.

Αυτή η νίκη είχε και ένα άλλο θετικό αποτέλεσμα καθώς έσπασε την κυρίαρχη νεοφιλελεύθερη προπαγάνδα που χρόνια τώρα προσπαθεί να μας πείσει πως η διεκδίκηση των δικαιωμάτων μας μέσα από πρωτοβάθμια σωματεία, σωματεία βάσης, απεργίες και πορείες είναι ένας ξεπερασμένος τρόπος αγώνα. Διατρανώθηκε για μια ακόμη φορά πως όταν οι αγώνες είναι ακηδεμόνευτοι και οργανωμένοι από τα κάτω, τότε η κοινωνία σπεύδει να τους στηρίξει και τους βλέπει να νικάνε.

Υ.Γ.

Γεγονότα όπως αυτά στο ΕΠΑΛ Σταυρούπολης Θεσσαλονίκης μας θυμίζουν πως ο φασισμός δεν τσακίζεται θεσμικά με δίκες και φυλακές. Ο φασισμός τσακίζεται στον δρόμο, κάθε μέρα, από τον κόσμο του αγώνα. Μακριά από πασιφισμούς και διαπιστευτήρια αστικής νομιμότητας που ανοίγουν την πίσω πόρτα στην θεωρία των δύο άκρων. Μακριά από πολιτικάντικες λογικές θυματοποίησης και ηττοπάθειας.