ΔΕΛΤΙΟ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑΣ – ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ ‘22

Κράτος δολοφόνων..

Τρίτη 13 Δεκεμβρίου. Νεκρός ΚΑΙ επίσημα ο 16χρονος Κώστας Φραγκούλης. Νεκρός από σφαίρα μπάτσου. To ίδιο απόγευμα πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα μεγαλειώδεις διαδήλωση με τη συμμετοχή χιλιάδων ανθρώπων και χτυπήθηκε λυσσαλέα με κρότου λάμψης και χημικά. Αντίστοιχα γεγονότα συνέβησαν σε Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Βόλο, Κρήτη και άλλες πόλεις, ενώ την επόμενη μέρα ένα κομμάτι κόσμου προχώρησε σε κατάληψη της Νομικής Σχολής Αθηνών και σε νέα διαδήλωση.

Στις 5 Δεκεμβρίου, μία μέρα πριν την πορεία μνήμης για τον Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο, αστυνομικός της ομάδας διας πυροβόλησε πισώπλατα τον 16χρονο Ρομά που είχε διαπράξει το τρομερό έγκλημα να μην πληρώσει 20 ευρώ βενζίνη. Οι πραιτωριανοί της κυβέρνησης, οι “ανεκπαίδευτοι αστυνομικοί” σύμφωνα με την αξιωματική αντιπολίτευση, έκαναν για ακόμα μία φορά ακριβώς αυτό για το οποίο εκπαιδεύτηκαν. Έχοντας πλήρη επίγνωση ότι πρόκειται για έφηβο ρομά αποφάσισαν να τον εκτελέσουν. Μετά τον θανάσιμο τραυματισμό συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας και συγκρούσεις με τις δυνάμεις καταστολής ξέσπασαν στις κοινότητες των Ρομά. Το ίδιο βράδυ, η κυβέρνηση Μητσοτάκη ανακοίνωσε 600 ευρω μπόνους για μπάτσους και λιμενικούς. Αυτό το “μπόνους”ψηφίστηκε στη βουλή (από ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ, ελληνική λύση) την ημέρα θανάτου του 16χρονου.

Την ίδια μέρα του πυροβολισμού, ένα παιδάκι 11 χρόνων σκοτώθηκε από έκρηξη λέβητα στο σχολείο του. Οι υπεύθυνοι αφού αποποιήθηκαν κάθε ευθύνη, είπαν πως “οι ένοχοι θα πληρώσουν”. Φυσικά ξέχασαν να μας πουν ότι αυτά είναι τα αποτελέσματα της υπερδεκαετούς υποχρηματοδότησης των σχολείων, πανεπιστημίων, νοσοκομείων και άλλων δομών του δημοσίου. Άλλωστε είναι πρόσφατη η περίπτωση του φοιτητή που έπεσε από το παράθυρο λόγο έλλειψης καθισμάτων.

Γενικά η κυβέρνηση μας δείχνει με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο ότι “νοιάζεται” τα παιδιά μόνο κατά την κύηση. Από την ώρα που θα γεννηθούν είναι αδιάφορο πως και με τι εφόδια θα πορευτούν. Από κοντά και η εκκλησία. Επικρίνει τις γυναίκες που κάνουν έκτρωση και διαχέει μισογυνισμό ως γνήσιο άντρο της πατριαρχίας και του σκοταδισμού. Φυσικά η αδιαφορία και η επιθετικότητα του κράτους δεν περιορίζεται μόνο στα παιδιά αλλά και στο σύνολο της κοινωνίας. Όσοι γλίτωσαν από τις εκρήξεις στα σχολεία ή απο τις σφαίρες των μπάτσων και έφτασαν σε μεγαλύτερη ηλικία έχουν την ευκαιρία να ζήσουν το ζόφο τους στην Ελλάδα. Οι φοιτητές έχουν την δυνατότητα να τρώνε ξύλο από την πανεπιστημιακή αστυνομία που δημιουργήθηκε για να τους φυλάει, που όμως την πανεπιστημιακή αστυνομία θα την φυλάνε τα ΜΑΤ και άλλες μονάδες της ΕΛ.Α.Σ. Μόλις βγουν στην αγορά εργασίας οι φοιτητές, θα διαπιστώσουν ότι τόσο το μέλλον τους, όσο και το παρόν τους, είναι ένας καταναγκαστικός αγώνας επιβίωσης. Διάλυση δημόσιας παιδείας και υγείας, ακρίβεια φτώχεια και πλειστηριασμοί, κάνουν την καθημερινότητα μας αβίωτη.
Οι χαμηλοί μισθοί με αυξήσεις της πλάκας πολύ κάτω του τρέχοντος πληθωρισμού και επιδόματα όπως το fuel pass, δεν μπορούν να κρύψουν το γεγονός ότι οι ελίτ έχουν αποφασίσει να διαχειριστούν την φτώχεια που οι ίδιες δημιούργησαν με ψίχουλα. Αυξάνοντας παράλληλα στα ύψη τις τιμές σε ηλεκτρικό, καύσιμα, τροφή και ότι είναι απαραίτητο για την διαβίωση των από κάτω, παίρνουν πίσω ότι έδωσαν και ακόμα παραπάνω . Φυσικά οι ίδιες εταιρίες που ανέβασαν τους λογαριασμούς βρίσκοντας δικαιολογίες σε πανδημίες και πολέμους είδαν τα κέρδη τους να εκτοξεύονται. Η μεταφορά κεφαλαίου από τα κάτω προς τα πάνω στην κοινωνικη-ταξική πυραμίδα είναι κολοσσιαία και η οικονομικές ανισότητες απλά μεγαλώνουν χωρίς κανένα φραγμό. Ταυτόχρονα το παιχνίδι του real estate στις μεγαλουπόλεις (με την εξέχουσας σημασίας περίπτωση των Εξαρχείων ως κύριο παράδειγμα) σπρώχνει τις τιμές των ενοικίων ακόμα πιο ψηλά επιδεινώνοντας την κατάσταση στο ζήτημα της στέγασης.

Το κράτος για να αντιμετωπίσει την αυξανόμενη δυσαρέσκεια της “πλέμπας”, και με τα σκάνδαλα να διαδέχονται το ένα το άλλο, μεγαλώνει τον έλεγχο των πολιτών και την καταστολή. Κάθε διαδήλωση διαμαρτυρίας χτυπιέται από τα σώματα ασφαλείας του καθεστώτος, ενώ μια ολόκληρη γειτονιά (τα Εξάρχεια) βρίσκεται σε καθεστώς κατοχής από την ΕΛ.Α.Σ. με τους κατοίκους να κινδυνεύουν ανά πάσα στιγμή να βρεθούν τραυματισμένοι ή κατηγορούμενοι. Στο απεργιακό μέτωπο οι αγωνιζόμενοι εργάτες της Μαλαματίνας είδαν τους αστυνομικούς να παίζουν τον ρόλο του σωματοφύλακα σαν καλά σκυλιά των αφεντικών. Από θεσμικής απόψεως το καθεστώς είχε-έχει στήσει ένα κύκλωμα υποκλοπών που παρακολουθεί από κομματικούς αντιπάλους, δημοσιογράφους, μέχρι γυναίκες υπουργών, ακόμα και τους ίδιους τους υπουργούς της. Είναι πασιφανές πως φροντίζουν να εκβιάζουν με κάθε μέσο ώστε στα καινούργια πολιτικά δεδομένα να συνεχίσουν να έχουν κυρίαρχο ρόλο καλύπτοντας τα ίχνη τους για παν ενδεχόμενο.

Η ανησυχία της κυβέρνησης δεν είναι αδικαιολόγητη. Σε όλες τις τελευταίες πορείες (γενική απεργία, 17 Νοέμβρη, πλειστηριασμός Ζωγράφου, 6 Δεκέμβρη, βιασμός Α.Τ. Ομόνοιας, Σεπόλια) φάνηκε οι καταπιεσμένοι να γυρνούν στη μονή αντιπολίτευση που υπάρχει για την τάξη μας. Στο δρόμο του αγώνα. Ένα κομμάτι του κόσμου αντεπιτίθεται και δείχνει να σπάει την επίπλαστη κοινωνική ειρήνη που τόσο μας ταλαιπωρεί τα τελευταία χρόνια. Έτσι η κυβέρνηση του νόμου και της τάξης βρίσκεται αντιμέτωπη όλο και πιο συχνά με μια συγκρουσιακή τάση η οποία κανείς δεν ξέρει πότε μπορεί να πάρει τη μορφή άγριας εξέγερσης.

Εμείς ως Α.Κ.Α.ΜΠ. συμμετείχαμε με όσες δυνάμεις διαθέτουμε στις διαδηλώσεις της 6ης Δεκέμβρη και όχι μόνο. Βαδίζοντας στο δρόμο της αλληλεγγύης διοργανώσαμε τον περασμένο Ιούνη στην πλατεία Παναγούλη συναυλία οικονομικής ενίσχυσης για συντρόφους/γνωστούς/φίλους που είχαν πρόστιμα από την εποχή των λοκ ντάουν. Τότε, πάλι για την 6η Δεκέμβρη, μέλη της συνέλευσής μας συμμετείχαν στη διοργάνωση μοτοπορείας κατά το τέλος της οποίας οι μπάτσοι είχαν βεβαιώσει εκδικητικά κορωνοπρόστιμα.

Η συστημική κρίση του καπιταλισμού έχει φτάσει σε ένα ιστορικό τέλμα. Έχει έρθει η ώρα να διεκδικήσουμε το δικαίωμα στη ζωή μέσα από τον αγώνα. Αγώνα συγκρουσιακό και οργανωμένο από τα κάτω. Ή θα συγκρουστούμε με το υπάρχον σύστημα μέχρι να καταρρεύσει ή θα ζούμε σε έναν μόνιμο εφιάλτη εκφασισμού και παρακμής, έως ότου μας σπρώξουν σε έναν τρίτο παγκόσμιο πόλεμο με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ
Η ΔΡΑΣΗ ΑΝΤΙΚΑΘΙΣΤΑ ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ